ΑΝΔΡΙΑΝΑ

Στην μνήμη της Ανδριάνας βοηθάμε όλοι το Πρότυπο Εθνικό Νηπιοτροφείο Καλλιθέας

Η Ανδριάνα που έφυγε στις 5 Οκτωβρίου 2017 από εγκεφαλικό ανεύρυσμα, τόσο πρόωρα πριν προλάβει να κλείσει τα 10 της χρόνια, είχε μια και μόνο επιθυμία, - αυτά άλλωστε - ήταν τα τελευταία της λόγια - να μην υπάρχουν φτωχά, ορφανά και βασανισμένα παιδιά και να παλέψουμε όλοι μαζί για να φτιάξουμε μια κοινωνία καλύτερη για όλα τα παιδιά.

ΖΕΦΗ

Θέλω να ξέρεις πώς δεν ήσουν ένα τυχαίο παιδί, ήσουν ένα παιδί που ονειρεύτηκα με όλη μου την ψυχή και την καρδιά να αποκτήσω. Είσαι ένα παιδί που λάτρεψα πριν σε αποκτήσω. Είσαι γέννημα της απέραντης αγάπης μας, φωτεινή, δυνατή και σπουδαία θα ζεις πάντα μικρή μου. Γιατί κανένας αποχωρισμός, ούτε ο θάνατος είναι πιο δυνατός από την απέραντη αγάπη μας.Αυτή γίνεται κάθε μέρα, κάθε στιγμή πιο μεγάλη και δυνατή.
  • Ο ΓΛΑΡΟΣ
  • ΒΑΡΚΑΡΟΛΑ
  • ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
  • ΑΝΟΙΓΩ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ
  • ΣΤΑΣΟΥ ΣΤΗΝ ΟΧΘΗ
  • ΕΝΑ ΤΡΕΧΑΝΤΗΡΑΚΙ
  • ΛΟΥΝΑ ΠΑΡΚ
  • ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
  • ΤΙ ΟΜΟΡΦΗ ΖΩΗ
  • ΤΡΕΛΟΒΟΡΙΑΔΑΚΙ
  • ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
  • ΘΑ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΞΑΝΑ
  • ΑΣΤΟ ΤΟ ΧΕΡΑΚΙ ΣΟΥ
  • ΜΙΚΡΗ ΠΑΤΡΙΔΑ
  • ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
  • ΟΥΡΑΝΙΟ ΤΟΞΟ
  • ΣΤΟ ΠΕΡΙΓΙΑΛΙ ΤΟ ΚΡΥΦΟ
  • ΕΡΩΤΙΚΟ
  • ΤΙ ΘΕΛΩ
  • YESTERDAY
  • ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ
  • ΘΑΛΑΣΣΑΚΙ ΜΟΥ
  • ΔΩΔΕΚΑ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΑ

    • ΖΕΦΗ

    Ο παππούς σου ο Ανδρέας, όταν ήμουν παιδί με έπαιρνε αγκαλιά, με ανέβαζε πάνω στην κληματαριά μας και μου έλεγε Ζαφειρούλα όταν μεγαλώσεις θα κάνεις ένα κοριτσάκι που θα το πούμε Ανδριάνα. Κι έτσι έγινε. Στις 30 Νοεμβρίου, ανήμερα της γιορτής του γέννησα εσένα μονάκριβή κορούλα μου, ζωή μου. Άκουσα τους πρώτους χτύπους σου στην κοιλιά μου, σε χάιδευα ασταμάτητα, μέρα - νύχτα, σου έλεγα παραμύθια για τον κόσμο που θα δεις όταν γεννηθείς...Παίζαμε εκείνο το παιχνίδι που σου έλεγα "κόρη μου δείξε στην μανούλα, την πατούσα, το χεράκι" κι εσύ το έκανες μέσα από την κοιλιά μου....Πώς λαχταρούσα να γεννηθείς, να σε πάρω απ ΄το χέρι να γυρίσουμε τον κόσμο, παρέα, να κάνουμε κούνια, ψηλά, μέχρι τον ουρανό, τ' αστέρια...

    ΖΕΦΗ

    Πόσο αγάπη ένιωσα και φόβο μαζί όταν σε πήρα πρώτη φορά στην αγκαλιά μου...Πόση ευτυχία ένιωθα την ώρα που σου έδινα το γάλα σου. Κοιτούσα μαγεμένη τις εκφράσεις σου, ένιωθα απέραντα ευτυχισμένη που στο χέρι μου κρατούσα το μικρό σου χεράκι. Κι όταν κοιμόσουν ερχόμουν ασταμάτητα να σε κοιτάω να δω αν όλα είναι καλά κι αν αναπνέεις και έσκυβα να ακούσω κάθε μαγικό χτύπο της καρδιάς σου, μικρή μου.Θυμάμαι τα πάντα. Κάθε στιγμή της ζωής σου ήμουν δίπλα σου. Από την ώρα που γεννήθηκες είχες μεγάλη δύναμη στα ποδαράκια, στο κεφάλι και στο σώμα σου... είχες μόλις γεννηθεί λίγες ώρες και έστρεψες το κεφαλάκι σου προς την γιαγιά στο μαιευτήριο μόλις σε φώναξε...να δεις ποια είναι.Στον ένα μήνα ζωής σου στεκόσουν όρθια στον καναπέ, στηρίζοντας, το σώμα στα ποδαράκια σου.
    <
  • Η ΚΟΙΜΩΜΕΝΗ
  • ΤΟ ΔΕΙΝΟΣΑΥΡΑΚΙ
  • ΤΣΑ - ΤΣΑ
  • Η ΠΑΡΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΦΡΟΥΤΩΝ
  • Ο ΣΚΥΛΟΣ ΤΑΥΡΟΜΑΧΟΣ
  • Η ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΝΤΙΚΟΣ

    • ΖΕΦΗ

    Το τελευταίο βράδυ πριν πέσεις για ύπνο κορούλα μου μου ζήτησες να σου πάω νερό στο κρεβατάκι σου και να προσευχηθούμε όπως κάνουμε κάθε βράδυ, πριν κοιμηθείς. Σε πήρα αγκαλιά κι άρχισες να μου μιλάς. -Γιατί υπάρχει κακία στον κόσμο μανούλα; Γιατί να υπάρχουν φτωχά, ορφανά, βασανισμένα παιδάκια; -Δεν ξέρω γιατί υπάρχει κακία στον κόσμο κορούλα μου. Όλη μου την ζωή προσπαθούσα να αλλάξω τον κόσμο. Αλλά δεν τα κατάφερα. Μόνο κάτι μικρά πράγματα άλλαζα. Κι ο παππούς σου ο Αντρέας ένα τέτοιο παιδί ήταν. Είχε βασανιστεί πολύ. Ο Θεός δίνει ευκαιρίες σε όλους μας να αγαπηθούμε, αλλά κυρίως να αγαπήσουμε. Και τι ωραίο είναι να αγαπάς. Γι΄αυτό ήρθαμε σε αυτήν την ζωή....για να αγαπήσουμε. - Είσαι η καλύτερη μανούλα στον κόσμο. Σ' αγαπάω τόσο πολύ. Πάω να συναντήσω τον παππού, απόψε μανούλα. -Είμαι σίγουρη, ότι θα πας. Ο Θεός μαζί σου. Καληνύχτα κορούλα μου. Αυτά ήταν τα τελευταία μας λόγια....